طباطبائی فرماندار اناردر بازدید از اولین مرکز پرورش مرغ گوشتی در قفس استان کرمان که در انار(مرغداری بیرمی) قرار دارد، گفت: این مرکز در سالنی به مساحت یک هزار متر مربع و ظرفیت ۴۰ هزار قطعه راه‌اندازی شده که توان تولید ۲۰۰ تن گوشت را در سال دارد.

تجربه پرورش مرغ های تخم گذار خارج از قفس پیش تر در اتحادیه اروپا حاصل شده است و این تجربه در آمریکا نیز به سرعت در حال افزایش است. برای مفید بودن این مرغ ها، تامین خوراک آن ها نیازمند بازنگری است.
نگهداری مرغ های تخم گذار بیرون از قفس کاری بسیار متفاوت از دیگر انواع پرورش مرغ است. آزادی بیشتر به مرغ ها این امکان را می دهد تا به راحتی حرکت کنند و انرژی خود را مصرف کنند و در نتیجه به استخوان های آن ها نیز فشار بیشتری وارد بیاید. مرغ های کیج فری برای خوردن غذای روزانه خود نیز رقابت بیشتری می کنند؛اما در معرض تماس با فضولات خود نیز قرار می گیرند. تمامی این موارد موجب شده است تا دادن خوراک به مرغ های تخم گذار به روش سنتی منسوخ گردد و تلاش شود که سلامت طیور، رفاه، باروری و سودمندی آن ها قربانی ترجیح مصرف کنندگان نشود.
سیستم های کیج فری می توانند شکل های مختلفی داشته باشند: مرغداری های باز شبیه به قفس هایی با جای دانه هستند و آب و لانه های آن ها نیز درون مرغداری قرار دارد؛ مرغ ها می توانند قفس ها را رها کنند و روی زمین مرغداری حرکت کنند. مطمئناٌ در این شیوه، سیستم سنتی مرغداری که دارای نشیمنگاه برای مرغ و لانه است به عنوان سیستمی برای پرورش در تراکم کم باقی خواهند ماند در حالی که سیستم فری رنج(free range) به عنوان جایی مناسب برای مرغداری های پرجمعیتی استفاده می شود که مرغ ها در آن امکان چرا کردن دارند.
در این مطلب بررسی خواهیم کرد که با دادن آزادی بیشتر به مرغ های کیج فری چگونه نیازهای آن ها به تغذیه و مدیریت خوراک تغییر می کند. نکات زیر از تجربه های به دست آمده در اتحادیه اروپا حاصل شده است که مرغداری های کیج فری آن به عنوان الگوی استاندارد در بسیاری از کشورها است.