آیا خودکفایی در انرژی، سلامت طیور را بهبود می بخشد؟

استفاده از فضولات طیور برای تولید انرژی با بیو دایجسترها در فارم، می تواند راه حلی برای جلوگیری از آلودگی به وسیله این ضایعات باشد.

بعد از آن که وبلاگ همکار و دوست عزیزم الکساندر باراخاس مولدونادو (Alexander Barajas Maldonado) را خواندم که در مورد خودکفایی در مرغداری و چگونگی تبدیل انرژی به محصولی برای فروش در کنار مرغ و تخم مرغ نوشته بود، از آن به عنوان یک پایه و اساس استفاد کردم تا این ایده را در ذهن بسازم.
صنعت طیوری که بتواند انرژی هم تولید کند، واقعاً ایده و تفکر درخشانی است. همان طور که الکساندر هم گفته بود، "چرا نشود؟". هزاران هزار مترمربع پشت بام وجود دارد که گرمای خورشید را بدون این که به انرژی تبدیل کنند، به خود جذب می کنند و فقط آن را به استرس گرمایی در طیور تبدیل می کنند. نه تنها پنل های خورشیدی می توانند این انرژی را در خود جمع کنند بلکه می توانند مانع از رسیدن آن به طیور نیز بشوند. 
اما داشتم به این موضوع فکر می کردم که با استفاده از بیو دایجسترها در یک فارم، علاوه بر تولید انرژی می توان مانع از پخش شدن و انتقال ضایعات و فضولات طیور به مکان های دیگر شد و این فضولات، در خود فارم باقی خواهند ماند.
در بسیاری از فارم ها، فضولات طیور را به عنوان کود می فروشند. این فضولات، با ماشین در سطح جاده ها و راه ها حمل می شوند؛ بدون آن که محافظی داشته باشند و این فضولات را هر جایی پخش می کنند و به این ترتیب فارم های دیگر را آلوده می کنند و ممکن است باعث انتقال بیماری به دیگر فارم ها شوند.
چند سال پیش در پی وقوع آنفلوانزای پرندگان در مکزیک، در مورد این موضوع زیاد صحبت شد. عکس هایی از ماشین آلاتی نشان داده شد که پر از فضولات طیور بودند و در سطح جاده هایی حمل می شدند که پر از مرغ بود. من نمی گویم که علت بیماری ها، این حمل و نقل هاست اما متخصصان معتقدند که این یکی از عوامل بروز بیماری ها می باشد.
در نتیجه، تولید انرژی جایگزین می تواند هم برای کشورهای پیشرفته و هم برای کشورهای در حال توسعه، بسیار کارآمد باشد. نظر شما در این باره چیست؟

ارسال نظر برای این مطلب

نظرات کاربران

تا کنون نظری برای این مطلب ثبت نشده است.